Het gaat om de menselijke identiteit en een globaal humanisme

Beste vrienden en vriendinnen van ELIANT,

In zijn nieuwste boek Nachmittage (Namiddagen) geeft de internationaal bekende bestsellerauteur en jurist Ferdinand Schierach een inzicht in eigen levensbepalende ontmoetingen en gebeurtenissen die hem diep hebben geraakt. Daarover zegt hij: "… die verhalen beschermen ons tegen eenzaamheid, verwondingen en koude. En uiteindelijk zijn zij het enige wat echt van ons is."

Met andere woorden: door ons persoonlijk levensverhaal met zijn hoogten en laagten worden wij gemaakt tot wie wij zijn. Het bepaalt onze identiteit. Wat wij door geslacht, status, het toebehoren tot een familie en een volk of door een religieuze, beroeps- of hobbygemeenschap zijn, gaat ons ver te boven en omvat groepsverbanden van uiteenlopende omvang. Vaak is de stempel die door groepen wordt gedrukt zo sterk dat het individu amper nog van belang is en zich in extreme gevallen enkel nog op een fanatieke manier als lid van een groep definieert. De individuele menselijke identiteit daarentegen wordt gevormd door de manier waarop wij met ons toebehoren tot bepaalde groepen omgaan en door hoe wij ons persoonlijk lot beleven en verwerken.

De onnoemelijk tragische, brutale en wrede ervaringen die Europa en de wereld door de oorlogshandelingen in de 20ste en 21ste eeuw echter hebben geschokt, hebben nog een andere dimensie van de zoektocht van de mens naar zijn identiteit blootgelegd die een van de belangrijkste aandachtspunten is voor de nabije toekomst, namelijk de op wereldwijde schaal nog altijd precaire wettelijke en sociale status van de vrouw. In zijn in 1894 verschenen boek Filosofie van de vrijheid drukt Rudolf Steiner dit al in duidelijke bewoordingen uit: "De man ziet in de vrouw, de vrouw ziet in de man meestal te veel het algemene karakter van het andere geslacht en te weinig het individuele. In de praktijk van het leven is dit minder in het nadeel van de mannen dan van de vrouwen. Daarom is meestal de sociale positie van de vrouw zo minderwaardig, omdat in velerlei opzicht, waarin dit niet zou moeten zijn, deze positie niet afhankelijk is gesteld van de individuele eigenschappen van de vrouw als op zichzelf staande persoonlijkheid, doch van de algemene voorstellingen die men zich van de natuurlijke taak en behoeften van de vrouw maakt. (…) Zij (de vrouwen) moeten echter zelf kunnen beslissen wat met hun natuur in overeenstemming is. Aan hem die beducht is voor een omwenteling van onze sociale toestanden als de vrouw niet langer als lid van de soort doch als individualiteit wordt erkend, moet geantwoord worden dat sociale toestanden waarbij de helft van het mensdom een mensonwaardig bestaan leidt, juist hoognodig aan verandering toe zijn."

Dat buitengewoon mensonwaardige toestanden in landen als Iran zo hardnekkig kunnen blijven voortbestaan, is toe te schrijven aan het rechtsleven in die landen waaraan de mensen zich al generaties lang hebben gewend en dat zij als kenmerkend beschouwen voor hun identiteit. Dit wordt bovendien nog versterkt door de claim dat het hierbij om rechten en wetten gaat die door God zelf zijn opgelegd.

Een hoopvol teken van onze tijd is echter dat vrouwen zoals de winnares van de nobelprijs voor de vrede in dit jaar - Narges Mohammadi Frauen! Leben! Freiheit! (Vrouw – Leven – Vrijheid) - hun stem ook in de gevangenis verheffen en dat gevluchte vrouwen als Jasmin TaylorIm Namen Gottes. Die Unterdrückung der Frauen im Iran ("In de naam van God. De onderdrukking van de vrouwen in Iran") duidelijk analyseren hoe de Iraanse wetgeving vrouwenhaat en de gruweldaden die elke dag plaatsvinden legitimeert, zodat de mannelijke wereld dit als normaal en rechtmatig beschouwt.

Deze vrouwen tonen met een voorheen nooit geziene duidelijkheid hoe echte culturele vooruitgang en de moed tot individuele ontwikkeling en de zoektocht naar een identiteit elkaar wederzijds beïnvloeden. Hun lot kan mensen echter ook bewust maken van het feit dat wij in Europa onnoemelijk bevoorrecht zijn en van de dringende noodzaak om zich in te zetten voor een opvoedings- en onderwijssysteem dat individuele mensen en hun behoefte aan ontwikkeling centraal stelt.

Het is verheugend vast te stellen dat er een toename is van de individuele stemmen en de initiatieven die zich voor een nieuw globaal humanisme ngageren als tegengewicht tegen het toenemende nationalisme en populisme.
Dit is een doel waarachter ook ELIANT en zijn alliantiepartners zich volmondig scharen. Wij zijn dankbaar dat wij deze liefde voor het menszijn en de aarde als onze plaats van ontwikkeling in de praktijk mogen beleven, in het bijzonder op het gebied van opvoeding en sociotherapie, geneeskunde en landbouw.

Ik groet u met de beste wensen voor de kerstperiode en de overgang naar het nieuwe jaar in naam van het team van ELIANT
Michaela Glöckler

Wij danken u van harte voor uw gift.